Ο μύθος του Φρίξου και της Έλλης

Ο Αθάμας είχε αποκτήσει δυο παιδιά από τη Νεφέλη, το Φρίξο και την Έλλη, που τα υπεραγαπούσε.. Όταν όμως παντρεύτηκε την Ινώ τα πράγματα άλλαξαν. Με την Ινώ απέκτησε άλλα δυο παιδιά το Λέαρχο και το Μελικέρτη. Ήθελε πολύ να γίνει ο πρωτότοκος γιος της βασιλιάς, αλλά τα σχέδιά της τα χάλαγε ο Φρίξος. Για να τον βγάλει από τη μέση κατέστρωσε σατανικό σχέδιο. Διέταξε τις γυναίκες του Ορχομενού να φρυγανίσουν κρυφά το σιτάρι που ήταν για σπορά κι έτσι δεν φύτρωσε όταν οι άντρες τους το έσπειραν. Έπεσε λιμός και δυστυχία στη χώρα του Ορχομενού και ο Αθάμας έστειλε να ζητήσει συμβουλή στο μαντείο των Δελφών. Όταν οι αντιπρόσωποί του γύρισαν, η

Ινώ τους ανάγκασε να αλλάξουν τον χρησμό και να πουν στον Αθάμα ότι η μάστιγα θα έπαυε αν θυσιαζόταν ο Φρίξος στο Δία.

Ο βασιλιάς πίστεψε τον ψεύτικο χρησμό κι αναγκασμένος από τους υπηκόους του, που δεινοπαθούσαν, δέχτηκε να θυσιάσει το γιο του. Τη στιγμή όμως που ο Φρίξος, πλησίαζε στο βωμό, στο βουνό Λαφύστιο, τον άρπαξε με μυστηριώδη τρόπο μαζί με την αδελφή του, η μάνα τους η Νεφλέλη. Η Νεφέλη είχε ένα κριάρι προικισμένο με λόγο, με τρίχωμα χρυσό που μπορούσε να πετάει, που της είχε δωρίσει ο Ερμής. Επάνω σε αυτό το κριάρι ανέβασε τα δυο παιδιά της για να τα γλυτώσει από την Ινώ. Στη μέση της διαδρομής όμως η Έλλη ζαλίζεται, γλιστράει και πέφτει στη θάλασσα, στο στενό που έχει το όνομά της Ελλήσποντος.

Ο Φρίξος πήγε στην Κολχίδα, στην πόλη του βασιλιά Αιήτη, γιος του Ήλιου. Εκεί ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι στο Δία και δώρισε το «χρυσόμαλλο δέρας» στον Αιήτη. Επειδή υπήρχε κάποιος χρησμός που έλεγε ότι αν του πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας αυτός θα πεθάνει, το πήρε και το κρέμασε σε μια βελανιδιά και έβαλε να το φυλάνε « πύρινοι» ταύροι κι ένας ακοίμητος δράκοντας. Αυτό αργότερα θα πάρει ο Ιάσονας, σύμφωνα με το μύθο της Αργοναυτικής εκστρατείας, η οποία έγινε από τους Μινύες.

Πίσω στον Ορχομενό ο Αθάμας τρελάθηκε και σκότωσε το γιο του Λέαρχο γιατί τον πέρασε ελάφι. Η Ινώ φοβήθηκε και μαζί με τον άλλο της το γιο, τον Μελικέρτη, έφυγε. Όμως επειδή πέρασε πολλές κακουχίες κατά την φυγή της, έπεσε στις Σκιρωνίδες πέτρες, κοντά στον Ισθμό, μαζί με το γιο της. Αυτή πνίγηκε, ενώ ο γιος της σώθηκε γιατί έτυχε να περνά εκείνη τη στιγμή ένα δελφίνι. Η Ινώ από τότε έγινε προστάτιδα των θαλασσοδαρμένων με το όνομα Λευκοθέα και ο Μελικέρτης λατρεύτηκε σαν θαλάσσιος θεός με το όνομα Παλαίμων.