Τα μέλη της ομάδας του Μυθολογικού Εργαστηρίου Ενηλίκων της Δημόσιας 
Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 επισκέφτηκε τον αρχαιολογικό χώρο και το Μουσείο της Ελευσίνας, στον ιερό τόπο της Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης. Τα μέλη της ομάδας ξεναγήθηκαν από την κ. Πόπη Παπαγγελή,
αρχαιολόγο της Ελευσίνας. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και ο αρχαιολογικός
χώρος ήταν πλημμυρισμένος από τις μεθυστικές μυρωδιές των αγριολούλουδων
και από τα τραγούδια των πτερωτών μουσικών, δώρα της Δήμητρας και της
Περσεφόνης στους θνητούς που αναζητούσαν να τις συναντήσουν. Η κ.
Παπαγγελή με την τόσο κατατοπιστική ξενάγησή της παρουσίασε στα μέλη της
ομάδας τον αρχαιολογικό χώρο αλλά και τους οδήγησε νοερά στην
τελετουργία των Ελευσίνιων Μυστηρίων.
Η ξενάγηση συνεχίστηκε, από την κ. Νιαβή Βασιλική,
υπεύθυνη του Μυθολογικού Εργαστηρίου, στην Ιερά Οδό απ’ όπου περνούσαν
οι μύστες από την Αθήνα πηγαίνοντας στο ιερό της Ελευσίνας. Είδαν, στα
δεξιά της Ιεράς οδού προς Ελευσίνα, στο σταθμό του Μετρό στον Ελαιώνα,
τα βάθρα της αρχαίας γέφυρας του Κηφισού, όπου κατά τα μεγάλα Ελευσίνια
Μυστήρια η πομπή σταματούσε και γίνονταν οι γεφυρισμοί», δηλ. οι
κάτοικοι της Ελευσίνας υποδέχονταν την πομπή με σκωπτικά λόγια για να
κάνουν τους μύστες να γελάσουν σε ανάμνηση της Βαυβούς που έκανε τη
Δήμητρα να γελάσει με άσεμνες χειρονομίες.
Στη συνέχεια, στο σταθμό του Μετρό του Αιγάλεω, δεξιά της σημερινής
Ιεράς οδού, είδαν ένα μικρό διατηρημένο τμήμα της αρχαίας Ιεράς οδού.
Πέρασαν από τη Μονή Δαφνίου, εκεί που κάποτε ήταν το ιερό του Δαφναίου
Απόλλωνα, στον οποίο σταματούσε και πάλι πομπή των μυστών. Πέρασαν από
το ιερό της Αφροδίτης και από τη λίμνη Ρειτών, σήμερα λίμνη
Κουμουνδούρου, εκεί όπου η πομπή σταματούσε και οι Κροκωνίδες έδεναν τον
κρόκο, μια κίτρινη κλωστή στο αριστερό πόδι και στο δεξί χέρι του κάθε
μύστη, γιατί πίστευαν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται κάθε μίασμα.
Κατά γενική ομολογία των μελών της ομάδας η επίσκεψη στην Ελευσίνα,
στον τόπο των Ελευσινίων Μυστηρίων, ήταν μια εμπειρία μοναδική. Κατά την
επιστροφή τους στη Λιβαδειά σχεδίαζαν την επόμενη επίσκεψη σε τόπους
και μύθους της Βοιωτίας αυτή τη φορά.
 |
| Αγέλαστος Πέτρα- εκεί που κάθησε η λυπημένη Δήμητρα |
 |
| Καρυάτιδα
με την Μυστική Κίστη στο κεφάλι της |
 |
| Αρχαία γέφυρα του Κηφισού στην Ιερά οδό |
|
|
| |
|
|
 |
| Αρχαία Ιερά οδόςς |
 |
| Αρχαία Ιερά οδός |
|
Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 επισκέφτηκε τον αρχαιολογικό χώρο και το Μουσείο της Ελευσίνας, στον ιερό τόπο της Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης. Τα μέλη της ομάδας ξεναγήθηκαν από την κ. Πόπη Παπαγγελή,
αρχαιολόγο της Ελευσίνας. Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και ο αρχαιολογικός
χώρος ήταν πλημμυρισμένος από τις μεθυστικές μυρωδιές των αγριολούλουδων
και από τα τραγούδια των πτερωτών μουσικών, δώρα της Δήμητρας και της
Περσεφόνης στους θνητούς που αναζητούσαν να τις συναντήσουν. Η κ.
Παπαγγελή με την τόσο κατατοπιστική ξενάγησή της παρουσίασε στα μέλη της
ομάδας τον αρχαιολογικό χώρο αλλά και τους οδήγησε νοερά στην
τελετουργία των Ελευσίνιων Μυστηρίων.
Η ξενάγηση συνεχίστηκε, από την κ. Νιαβή Βασιλική,
υπεύθυνη του Μυθολογικού Εργαστηρίου, στην Ιερά Οδό απ’ όπου περνούσαν
οι μύστες από την Αθήνα πηγαίνοντας στο ιερό της Ελευσίνας. Είδαν, στα
δεξιά της Ιεράς οδού προς Ελευσίνα, στο σταθμό του Μετρό στον Ελαιώνα,
τα βάθρα της αρχαίας γέφυρας του Κηφισού, όπου κατά τα μεγάλα Ελευσίνια
Μυστήρια η πομπή σταματούσε και γίνονταν οι γεφυρισμοί», δηλ. οι
κάτοικοι της Ελευσίνας υποδέχονταν την πομπή με σκωπτικά λόγια για να
κάνουν τους μύστες να γελάσουν σε ανάμνηση της Βαυβούς που έκανε τη
Δήμητρα να γελάσει με άσεμνες χειρονομίες.
Στη συνέχεια, στο σταθμό του Μετρό του Αιγάλεω, δεξιά της σημερινής
Ιεράς οδού, είδαν ένα μικρό διατηρημένο τμήμα της αρχαίας Ιεράς οδού.
Πέρασαν από τη Μονή Δαφνίου, εκεί που κάποτε ήταν το ιερό του Δαφναίου
Απόλλωνα, στον οποίο σταματούσε και πάλι πομπή των μυστών. Πέρασαν από
το ιερό της Αφροδίτης και από τη λίμνη Ρειτών, σήμερα λίμνη
Κουμουνδούρου, εκεί όπου η πομπή σταματούσε και οι Κροκωνίδες έδεναν τον
κρόκο, μια κίτρινη κλωστή στο αριστερό πόδι και στο δεξί χέρι του κάθε
μύστη, γιατί πίστευαν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο εξαφανίζεται κάθε μίασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου